Bókinn um veginn

Blurb

تائو ته جینگ یا دائو دجینگ، کتابی از ادبیات باستانی چین است. نام این کتاب از واژه تائو به معنی راه گرفته شده‌است، هرچند حکمای آئین تائو آن را برابر با اصل متعالی گرفته‌اند. بر اساس روایات، این کتاب را لائوتسه در قرن ششم پیش از میلاد نگاشته‌است. از دیدگاه تاریخی، اعتبار این کتاب و انتساب آن به لائوتزه محل تردید است؛ اگرچه قدیمی‌ترین نسخه یافت‌شده از این کتاب متعلق به اواخر قرن چهارم پیش از میلاد است.
تائو ته جینگ بنیاد و اساس فلسفی و مذهبی تائوئیسم است و بر دیگر مکاتب و مذاهب همچون کنفسیوس‌گرایی و بوداگرایی چینی تأثیرگذار بوده‌است. در طول سده‌ها، هنرمندان چینی اعم از شاعران،خوشنویسان، نگارگران و حتی باغبانان از مطالب این کتاب برای کارهای خود الهام گرفته‌اند. تاثیر آن از آسیای‌شرقی نیز فراتر رفته و یکی از کتاب‌هایی است که به بیشترین زبان‌ها برگردان شده‌است.
تائو ته چینگ دربردارنده نزدیک به ۵۰۰۰ کاراکتر در ۸۱ فصل کوتاه چندخطی است. کتاب دارای دو بخش است؛ بخش اول آن تائو چینگ به عالم مافوق و بخش دوم آن ته چینگ به سلسله مراتب وجود می‌پردازد. درونمایه کلی کتاب، متافیزیک محض و فارغ از احکام و شریعت است.