De vrolijke wetenschap

Blurb

De vrolijke wetenschap is een filosofisch boek uit 1882 van Friedrich Nietzsche.
Nietzsche stelt dat wanneer er een demon aan je zou verschijnen en je zou openbaren dat alles zich oneindig herhaalt, je eerst wanhopig en bijna gek zou worden, maar daarna, nadat je erin hebt berust, zou leven in de vrolijke wetenschap dat je alles al eens gedaan hebt. Dit is de ultieme gelukzaligheid volgens Nietzsche.
In dit boek komt ook de bekende uitspraak "God is dood" voor in de paragrafen 108, 125 en 343. Volgens sommigen zegt Nietzsche hier expres niet "God bestaat niet". De vertaling van Pé Hawinkels van §108:
Hier verwijst Nietzsche naar een concept van Plato: de allegorie van de grot. Als je je hele leven vastgebonden in een grot leeft, met achter je een vuur waar mensen voorlangs lopen, dan ken je alleen maar de schaduwen die op de wand voor je worden geprojecteerd. Die schaduwen zijn jouw werkelijkheid en je kent niets anders. Wanneer je losgemaakt wordt en het vuur ziet, de mensen en zelfs het licht van buiten, dan zul je niet kunnen wennen en terug willen.
Eén en ander wordt nog duidelijker met het voorbeeld van de vissen in de vijver.