The Ego and Its Own

Blurb

Der Einzige und sein Eigentum .
Kenmerkend voor de stijl van dit werk en samenhangend met zijn visie op het autonome individu is met name dat Stirner het Duitse woord Ich (Ik) en alle grammaticale verbuigingen van de eerste persoon enkelvoud steevast met een hoofdletter schrijft. Volgens hem is de mens in wezen een egoïst, maar dit gegeven moet neutraal worden bezien, los van enige negatieve of moreel diskwalificerende connotatie. Het werk laat zich omwille van een goed begrip van zijn gedachtegoed dan ook het best (her-)lezen in een hermeneutische spiraal.
Stirner maakt een belangrijk onderscheid tussen de "freiwilliger Egoist", de mens die dit gegeven van het eigen egoïsme eerlijk onderkent (en waartoe hij zichzelf rekent), en de "unfreiwilliger Egoist", die hiervan niét wil weten, enkel het egoïsme van ánderen waarneemt en laakt, en zich zèlf liever, naar zijn mening schijnheilig, verschuilt achter idealen, die Stirner steevast als ijdele spookbeelden afdoet: deze laatste verklaart iets heilig buiten zichzelf, waaraan hij dan wel ook van ánderen onderwerping en opofferingen verlangt, op straffe van het verwijt "zelfzuchtig" te zijn.